Duch Święty jako Pocieszyciel i Prawda, poprzez którego Trójjedyny Bóg udziela się ludziom, przychodzi, aby kontynuować dzieło Chrystusowego zbawienia w świecie przez Kościół. Jest duszą Kościoła, a więc przyczynia się do właściwego rozumienia nadprzyrodzonej natury Kościoła, jednocześnie nie pozbawiając go natury przyrodzonej, a więc wymiaru ludzkiego. Rzeczywistość Kościoła, nazywana realitas complexa, złożona jest z komplementarnie, wewnętrznie i nierozerwalnie połączonych elementów: Boskiego i ludzkiego, niewidzialnego i widzialnego. Kościół nie może być postrzegany wyłącznie jako organizm społeczny, instytucjonalnie uporządkowana grupa osób, stanowiąca strukturę Ludu Bożego, wyposażonego w układ hierarchiczny, ale przede wszystkim winien być rozpoznawany jako niewidzialna, nadprzyrodzona wspólnota ducha w Chrystusie, wspólnota wiary, nadziei i miłości. Uzasadnione jest zatem staranie, podjęte w niniejszej publikacji – w nurcie zagadnień eklezjologii pneumatologicznej, ukazania prawdziwego ducha Kościoła, który swoje oblicze kształtuje w świecie jako Kościół Ducha. Książka ukazała się jako kolejny, po Człowieczeństwie Boga, tom w ramach serii „Studia Teologii Dogmatycznej” pod patronatem Zarządu Towarzystwa Teologów Dogmatyków w Polsce.